Post by Admin on Jun 8, 2021 12:29:03 GMT
UČESNICI EURO 2021 - GRUPA A - VELS - Vels nisu samo Bejl i Remzi; golove teško primaju, a svakom mogu da ga daju
Velšani su prvu međunarodnu utakmicu odigrali još 26. marta 1876. protiv Škotske i ubjedljivo je izgubili (0:4), a tokom svoje fudbalske istorije uvijek su bili nekako nedorečeni u poređenju sa ostalim selekcijama sa Ostrva. Nikada nisu individualnim kvalitetom mogli da pariraju Englezima - nije da nisu imali dobre pojedince, ali obično ih je bilo nedovoljno za neki značajniji uspjeh. Takođe, ne mogu da se pohvale ni suludom borbenošću koja krasi Škote, a koja umije da donese rezultate protiv jačih protivnika. Suviše se oslanjaju na jednog čovjeka (u posljednjih desetak godina to je Geret Bejl) i prekide, te kada neko uspije da neutrališe tog „istaknutog“ pojedinca i da im isparira u skoku, a selekcije iz evropskog vrha kao po pravilu to umiju, može da računa na dobar rezultat.
Zbog toga Zmajeva uglavnom nema na velikim takmičenjima. Što se kontinentalnih šampionata tiče, učestvovali su samo na prethodnom (2016. u Francuskoj), no zato mogu da se pohvale da su najmanja nacija koja je stigla do polufinala EP: izgubili su od Portugalije sa 0:2, a na putu ka tom uspjehu bili su bolji od favorizovane Belgije (3:1), kao i Sjeverne Irske, dok su fazu po grupama završili ispred Engleza, Slovaka i Rusa.
I na Mundijalima su zabilježili samo jedno učešće, 1958. u Švedskoj. Taj period smatra se „zlatnim dobom“ velškog fudbala, jer je iznedrio nekoliko imena koja su ostavila trag u engleskim klubovima, a Džon Čarls je od 1957. do 1962. nastupao za Juventus, za koji je postigao 108 golova i sa kojim je osvojio tri skudeta, a u prvoj sezoni bio je najbolji strijelac lige i proglašen je za igrača godine.
Međutim, uprkos tome što su imali dobar tim, Velšani su se u Švedskoj našli zahvaljujući politici. Kvalifikacije su završili kao drugi u Grupi 4, iza Čehoslovačke, pa se činilo da će izostati i sa tog turnira. Međutim u Azijsko-afričkoj zoni Egipat i Sudan odbili su da igraju protiv Izraela, zbog Suecke krize, dok je Indonezija insistirala da se sa ovom selekcijom nađe na neutralnom terenu. FIFA je na to reagovala proglasivši Izrael pobjednikom njihove grupe, ali nije željela da ta reprezentacija završi na SP bez odigranog meča, pa je organizovala žrijeb u kom su bile drugoplasirane reprezentacije iz evropskih kvalifikacija. Prvo su izvučeni Belgijanci, koji su odbili da učestvuju, a tek potom Velšani, koji su u oba susreta bili bolji od Izaelaca (dva puta po 2:0) i tako se plasirali na SP.
U Švedskoj su sve tri utakmice u grupi, protiv domaćina, Mađarske i Meksika, odigrali neriješeno, da bi u dodatnom susretu bili bolji od Mađara i prošli u četvrtfinale, na megdan Brazilu. Zmajevi su u taj duel ušli oslabljeni pošto je Čarls bio povrijeđen, a jedini pogodak na meču postigao je tada 17-godišnji Pele, koji je postao najmlađi strijelac na Mundijalima. Dok je on krenuo ka fudbalskim visinama, Velšani su se vratili kućama i tamo ostali sve do pomenutog EP 2016.
Na predstojeći šampionat starog kontinenta Velšani su se plasirali kao drugi u Grupi E, iza Hrvata, a ispred Slovaka i Mađara (i jedni, i drugi igraće na EP zahvaljujući Ligi nacija) i Azerbejdžanaca. Momci koje je u tom trenutku vodio Rajan Gigs doživjeli su dva poraza u prva tri meča, ali u nastavku su igrali sjajno. Međutim, atmosfera pred kraj prošle godine bila je daleko od dobre upravo zbog legende Mančester Junajteda, koji je u novembru uhapšen zbog napada na svoju djevojku i još jednu ženu. Ovo nije prvi put da se Gigs našao na naslovnicama medija zbog privatnog života: prije nekoliko godina javnost je saznala da je skoro deceniju bio u ljubavnoj vezi sa suprugom rođenog brata, ali to mu je nekako oprošteno. Problemi sa zakonom koje trenutno ima nisu, tako da je klupu preuzeo njegov pomoćnik Rob Pejdž, koji se i dalje vodi kao privremeno rješenje.
Nekadašnji reprezentativac Velsa vjerovatno je i najveća nepoznanica ove ekipe. Bivši defanzivac Votforda, Šefild Junajteda, Kardifa i još nekih klubova iznenada je dobio priliku da samostalno upravlja Zmajevima (istina, „kalio“ se dvije godine kao selektor mlade reprezentacije ove zemlje). Sa njim na klupi oni su zabilježili dvije pobjede u Ligi nacija, koje su im donijele prvo mjesto u grupi. Zasad je pokazao da umije da smiri ekipu u teškim vremenima, što je u tom trenutku bilo i najvažnije.
Već smo pomenuli da je kapiten Geret Bejl fudbaler od kojeg se najviše očekuje, ali iza njega su dvije blijede sezone, što je prilično uticalo na drastičan pad njegove tržišne vrijednosti. Prvo je Real dao sve od sebe da ga otjera, a kada je prešao u Totenhem nikako nije uspio da pronađe zajednički jezik sa Žozeom Murinjom i proradio je tek kada je Portugalac otišao (šest golova u isto toliko mečeva). Pritom, mučile su ga i povrede, a odgovornost koju ima u reprezentaciji mogla bi da bude preveliki teret. Ne smijemo zaboraviti ni Arona Remzija, koji je u oktobru zabilježio svoj 50. nastup u Ligi šampiona, postavši tek treći velški fudbaler kojem je to uspjelo, poslije Gigsa i Bejla. Međutim, ni vezista Juventusa ne može da bude zadovoljan godinom koja je iza njega, ali to važi za sve u Staroj dami.
Koliko god laicima tako izgledalo, snagu Velsa ne čine samo dva najjača imena. Što se ponavljanja učinka iz Francuske tiče, u to duboko sumnjamo, međutim utisak je da Velšani imaju više ozbiljnih igrača nego prije pet godina. Ili makar veću "dubinu" u sastavu, kako se to popularno kaže. U formacijama koje forsira Rob Pejdž (3-4-3 i 3-4-1-2) puno se očekuje od ofanzivnog veziste Mančester Junajteda, Danijela Džejmsa, odnosno od Harija Vilsona, napadača Liverpula. U tek završenoj sezoni Vilson je bio veoma dobar na pozajmici u Kardifu, gdje je postigao sedam golova i čak u 12 navrata bio asistent. Prirodno, on je krilni napadač, ali kod Pejdža bi trebalo da bude klasična "devetka".
Vilson kao centarfor, odnosno Bejl i Džejms izan njega, biće udarna pesnica Velšana.
U srcu terena Remzi će imati podršku u iskusnom Alenu ili mlađanom Itanu Ampaduu, kog smatraju najvećom nadom. Na krilnim pozicijama biće rotacije. Ben Dejvis je prva opcija za lijevog spoljnjeg, ali u slučajevima kada bude spušten na štopera na tu poziciju će Neko Vilijams. Desni bok trebalo bi da bude rezervisan za Konora Robertsa...
Po imenima (Lorens, Rodon, Mefam) Velšani su suvi prosjek u posljednjoj liniji, ali činjenica da su osam puta na 11 mečeva od početka 2020. godine sačuvali mrežu govori da u pomenutu trojku ne treba sumnjati.
Zmajevi su u grupi u kojoj su Italijani izraziti favoriti, ali ni Turci, ni Švajcarci nisu baš laki rivali, mada ne bi bilo iznenađenje da Ostrvljani prođu dalje.
VRIJEDNOST STARTNIH 11 - 112.500.000 evra
Mozzart Sport; Sportski Forum
Velšani su prvu međunarodnu utakmicu odigrali još 26. marta 1876. protiv Škotske i ubjedljivo je izgubili (0:4), a tokom svoje fudbalske istorije uvijek su bili nekako nedorečeni u poređenju sa ostalim selekcijama sa Ostrva. Nikada nisu individualnim kvalitetom mogli da pariraju Englezima - nije da nisu imali dobre pojedince, ali obično ih je bilo nedovoljno za neki značajniji uspjeh. Takođe, ne mogu da se pohvale ni suludom borbenošću koja krasi Škote, a koja umije da donese rezultate protiv jačih protivnika. Suviše se oslanjaju na jednog čovjeka (u posljednjih desetak godina to je Geret Bejl) i prekide, te kada neko uspije da neutrališe tog „istaknutog“ pojedinca i da im isparira u skoku, a selekcije iz evropskog vrha kao po pravilu to umiju, može da računa na dobar rezultat.
Zbog toga Zmajeva uglavnom nema na velikim takmičenjima. Što se kontinentalnih šampionata tiče, učestvovali su samo na prethodnom (2016. u Francuskoj), no zato mogu da se pohvale da su najmanja nacija koja je stigla do polufinala EP: izgubili su od Portugalije sa 0:2, a na putu ka tom uspjehu bili su bolji od favorizovane Belgije (3:1), kao i Sjeverne Irske, dok su fazu po grupama završili ispred Engleza, Slovaka i Rusa.
I na Mundijalima su zabilježili samo jedno učešće, 1958. u Švedskoj. Taj period smatra se „zlatnim dobom“ velškog fudbala, jer je iznedrio nekoliko imena koja su ostavila trag u engleskim klubovima, a Džon Čarls je od 1957. do 1962. nastupao za Juventus, za koji je postigao 108 golova i sa kojim je osvojio tri skudeta, a u prvoj sezoni bio je najbolji strijelac lige i proglašen je za igrača godine.
Međutim, uprkos tome što su imali dobar tim, Velšani su se u Švedskoj našli zahvaljujući politici. Kvalifikacije su završili kao drugi u Grupi 4, iza Čehoslovačke, pa se činilo da će izostati i sa tog turnira. Međutim u Azijsko-afričkoj zoni Egipat i Sudan odbili su da igraju protiv Izraela, zbog Suecke krize, dok je Indonezija insistirala da se sa ovom selekcijom nađe na neutralnom terenu. FIFA je na to reagovala proglasivši Izrael pobjednikom njihove grupe, ali nije željela da ta reprezentacija završi na SP bez odigranog meča, pa je organizovala žrijeb u kom su bile drugoplasirane reprezentacije iz evropskih kvalifikacija. Prvo su izvučeni Belgijanci, koji su odbili da učestvuju, a tek potom Velšani, koji su u oba susreta bili bolji od Izaelaca (dva puta po 2:0) i tako se plasirali na SP.
U Švedskoj su sve tri utakmice u grupi, protiv domaćina, Mađarske i Meksika, odigrali neriješeno, da bi u dodatnom susretu bili bolji od Mađara i prošli u četvrtfinale, na megdan Brazilu. Zmajevi su u taj duel ušli oslabljeni pošto je Čarls bio povrijeđen, a jedini pogodak na meču postigao je tada 17-godišnji Pele, koji je postao najmlađi strijelac na Mundijalima. Dok je on krenuo ka fudbalskim visinama, Velšani su se vratili kućama i tamo ostali sve do pomenutog EP 2016.
Na predstojeći šampionat starog kontinenta Velšani su se plasirali kao drugi u Grupi E, iza Hrvata, a ispred Slovaka i Mađara (i jedni, i drugi igraće na EP zahvaljujući Ligi nacija) i Azerbejdžanaca. Momci koje je u tom trenutku vodio Rajan Gigs doživjeli su dva poraza u prva tri meča, ali u nastavku su igrali sjajno. Međutim, atmosfera pred kraj prošle godine bila je daleko od dobre upravo zbog legende Mančester Junajteda, koji je u novembru uhapšen zbog napada na svoju djevojku i još jednu ženu. Ovo nije prvi put da se Gigs našao na naslovnicama medija zbog privatnog života: prije nekoliko godina javnost je saznala da je skoro deceniju bio u ljubavnoj vezi sa suprugom rođenog brata, ali to mu je nekako oprošteno. Problemi sa zakonom koje trenutno ima nisu, tako da je klupu preuzeo njegov pomoćnik Rob Pejdž, koji se i dalje vodi kao privremeno rješenje.
Nekadašnji reprezentativac Velsa vjerovatno je i najveća nepoznanica ove ekipe. Bivši defanzivac Votforda, Šefild Junajteda, Kardifa i još nekih klubova iznenada je dobio priliku da samostalno upravlja Zmajevima (istina, „kalio“ se dvije godine kao selektor mlade reprezentacije ove zemlje). Sa njim na klupi oni su zabilježili dvije pobjede u Ligi nacija, koje su im donijele prvo mjesto u grupi. Zasad je pokazao da umije da smiri ekipu u teškim vremenima, što je u tom trenutku bilo i najvažnije.
Već smo pomenuli da je kapiten Geret Bejl fudbaler od kojeg se najviše očekuje, ali iza njega su dvije blijede sezone, što je prilično uticalo na drastičan pad njegove tržišne vrijednosti. Prvo je Real dao sve od sebe da ga otjera, a kada je prešao u Totenhem nikako nije uspio da pronađe zajednički jezik sa Žozeom Murinjom i proradio je tek kada je Portugalac otišao (šest golova u isto toliko mečeva). Pritom, mučile su ga i povrede, a odgovornost koju ima u reprezentaciji mogla bi da bude preveliki teret. Ne smijemo zaboraviti ni Arona Remzija, koji je u oktobru zabilježio svoj 50. nastup u Ligi šampiona, postavši tek treći velški fudbaler kojem je to uspjelo, poslije Gigsa i Bejla. Međutim, ni vezista Juventusa ne može da bude zadovoljan godinom koja je iza njega, ali to važi za sve u Staroj dami.
Koliko god laicima tako izgledalo, snagu Velsa ne čine samo dva najjača imena. Što se ponavljanja učinka iz Francuske tiče, u to duboko sumnjamo, međutim utisak je da Velšani imaju više ozbiljnih igrača nego prije pet godina. Ili makar veću "dubinu" u sastavu, kako se to popularno kaže. U formacijama koje forsira Rob Pejdž (3-4-3 i 3-4-1-2) puno se očekuje od ofanzivnog veziste Mančester Junajteda, Danijela Džejmsa, odnosno od Harija Vilsona, napadača Liverpula. U tek završenoj sezoni Vilson je bio veoma dobar na pozajmici u Kardifu, gdje je postigao sedam golova i čak u 12 navrata bio asistent. Prirodno, on je krilni napadač, ali kod Pejdža bi trebalo da bude klasična "devetka".
Vilson kao centarfor, odnosno Bejl i Džejms izan njega, biće udarna pesnica Velšana.
U srcu terena Remzi će imati podršku u iskusnom Alenu ili mlađanom Itanu Ampaduu, kog smatraju najvećom nadom. Na krilnim pozicijama biće rotacije. Ben Dejvis je prva opcija za lijevog spoljnjeg, ali u slučajevima kada bude spušten na štopera na tu poziciju će Neko Vilijams. Desni bok trebalo bi da bude rezervisan za Konora Robertsa...
Po imenima (Lorens, Rodon, Mefam) Velšani su suvi prosjek u posljednjoj liniji, ali činjenica da su osam puta na 11 mečeva od početka 2020. godine sačuvali mrežu govori da u pomenutu trojku ne treba sumnjati.
Zmajevi su u grupi u kojoj su Italijani izraziti favoriti, ali ni Turci, ni Švajcarci nisu baš laki rivali, mada ne bi bilo iznenađenje da Ostrvljani prođu dalje.
VRIJEDNOST STARTNIH 11 - 112.500.000 evra
Mozzart Sport; Sportski Forum
_Cropped.jpg)