Post by Admin on May 30, 2019 16:46:47 GMT
Mogren nestao sa mape: Pravili tim, pa klub, sad nemaju ni jedno ni drugo
Danas se navršava tačno decenija od prve Mogrenove titule prvaka Crne Gore.
Tog 30. maja 2009. Budvani su u meču posljednjeg kola savladali Jedinstvo u Bijelom Polju 2:1 i sačuvali razliku u odnosu na drugoplasiranu Budućnost.
Slavlje je moglo da počne - fudbaleri u žutim dresovima postali su treći crnogorski šampioni u trećoj sezoni po sticanju nezavisnosti, nakon Zete 2007. i Budućnosti 2008.
Ovih dana navršava se i 11 godina otkada je Mogren, 2008, osvojio Kup, prvi trofej u samostalnoj Crnoj Gori - tada je i zvanično krenulo strvaranje ekipe koju su mediji tada prozivali prvim crnogorskim fudbalskim “drim timom”.
Mogren je dominirao nekoliko sezona, 2010. postao je prvi domaći tim sa dvije titule, prvi sa tri osvojena trofeja.
U martu ove godine, dakle prije tri mjeseca, navršile su se i dvije godine otkada Mogren, formnalno-pravno - ne postoji.
Klub koji je osnovan davne 1920. koji je kroz skoro vijek postojanja preživljavao i momente velike krize, dizao se i padao, ali uprkos svemu - opstajao (od 1984. do 1990. funkcionisao je pod imenom OFK Budva), koji je igrao i Prvu ligu SR Jugoslavije, 2017. je nestao sa fudbalske mape.
Naredne godine Mogren je trebalo da proslavi 100 godina postojanja. Kakav je to trebalo da bude jubilej - zapuštena livada na Lugovima, sa neriješenim imovinsko-pravnim odnosima, simbolično, označava mjesto gdje je nekada postojao klub.
OD VRHA DO DNA ZA NEKOLIKO GODINA - KAKO JE SVE POČELO?
Put ka Mogrenovom gašenju isprepletan je sa putem ka vrhu. Zapravo - bila je to ista “magistrala”.
Ogroman novac su klupski čelnici, na čelu sa tadašnjim šefom budvanskog DPS-a Borom Lazovićem, predsjednikom Mogrena, počeli da ulažu negdje tokom ljeta 2007. godine. Sve se poklopilo sa velikim finansijskim bumom, koji je posebno zatalasao metropolu crnogorskog turizima.
Bilo je novca za sve, pa i za fudbal, iako se Budva tih godina, kada je u pitanju sport, prepoznavala uglavnom kao odbojkaški centar.
Ono što je, međutim, prosto zapanjujuće, bila je činjenica da su Budvani, za domaće prilike ogromna finansijska sredstva, ulagali isključivo u dovođenje fudbalera, a ne u klupsku infrastrukturu i sistemski razvoj kluba.
- Prvo stvaramo tim, pa onda klub - poručivali su tada iz Budve, objašnjavajući zašto su krenuli obrnutim smjerom.
A bio je to - put u sunovrat.
Skoro sve što je vrijedjelo na domaćoj sceni preselilo se u Budvu - i to u dva “talasa”. Drugi, još veći, zapljusnuo je Lugove ljeta 2010. kada su osim domaćih fudbalera koji su uveliko nosili dres crnogorske reprezentacije (Radoslav Batak, Nikola Vujović, Luka Pejović, Petar Grbić, Marko Ćetković, Draško Božović...), za Budvane potpisali i neki, tada izuzetno skupi igrači sa strane, poput Predraga Ranđelovića.
Osvajanje dvije titule i jednog trofeja u Kupu, nekoliko izlazaka na internacionalnu scenu (pamte se dva teška poraza od Kopenhagena ljeta 2009, po 6:0), kao da su zadovoljili čelnike budvanske opštine, tada očigledno oduševljene pobjedama na lokalnom nivou.
Bile su to, naime, za sportsku (i nesportku) javnost vrlo zanimljive godine rivalstva budvanskog i podgoričkog DPS-a, što se prenosilo na teren kroz rivalitet Mogrena i Budućnost.
Ali, nije to predugo trajalo, balon je brzo izdušio.
Stavke, za naše prilike vrlo jakih ugovora koje je potpisala sa fudbalerima i trenerima, uprava Mogrena je sve teže ispunjavala, a predmeti su se gomilali pred arbitražnim sudom FSCG.
U sezoni 2011/12. Budvani su bili 4. na tabeli - tonuli su sve niže, tavorili, ali su istovremeno i ponešto i stvarali - Luka Đorđević i Marko Bakić ostvarili su transfere u inostranstvo. Ni milionski iznosi, koje je klub zaradio njihovom prodajom, makar po podacima Transfermarkta (uključujući i prodaju Petra Grbića Olimpijakosu), nisu bili dovoljni, ili nisu upotrijebljeni, da se saniraju minusi.
Ljeta 2015. Mogren je, konačno, ispao iz elite, porazom u doigravanju od Dečića.
Budvani nisu ni nastupali u Drugoj ligi - takmičarska komisija FSCG ih je isključila zbog nepoštovanja odluka Arbitražnog suda.
MOGREN NESTAO SA SCENE I OSTAVIO PUSTOŠ
Formalno-pravno budvanski klub je prestao da postoji u martu 2017, ali je iza sebe ostavio pravu pustoš.
Godinu prije zvaničnog gašenja, čelnici Sindikata profesionalnih fudbalera Crne Gore saopštili su frapantne podatke o šteti koja je nastala.
- Problemi su toliko kompleksni da će posla imati i redovni, a ne samo fudbalski sudovi - navedeno je tada.
Advokat SPFCG Aleksandar Kovačević kazao je budvanski klub ostao dužan nekadašnjim fudbalerima preko 200 hiljada eura.
- Iako su svi dobili presude pred Arbitražnim sudom FSCG, ne mogu da naplate svoja potraživanja. Izgledalo mi je nevjerovatno, ali istina je - ne zna se ko je osnivač Mogrena. To ne može da se utvrdi - kazao je Kovačević.
SPFCG je u ime oštećenih fudbalera tužio državu Crnu Goru, ali šteta još nije naplaćena.
- Država odgovara ako neki njen organ ne poštujući Zakon nanese nekome štetu. Da je Mogren imao osnivača, osnivač bi odgovarao za obaveze koje je stvorio klub. Ali, s obzirom na to da nema osnivača, nema ko da odgovara, ali onda mora da odgovara država, koja je dozvolila da takav klub bude registrovan i da se na osnovu takve dokumentacije takmiči - rekao je tada Kovačević.
Boro Lazović je decenijama bio “alfa i omega” Mogrena, maltene sve u klubu - trener, direktor, predsjednik, finansijer kluba.
Dok je stvarao “veliki Mogren” Lazović je bio i potpredsjednik FSCG. On je na kraju i ugasio svjetlo...
Igrači dobijali stanove od kluba, sad se javljaju drugi vlasnici
I punih deset godina nakon što su nastupali za Mogren, pojedini bivši fudbaleri budvanskog tima moraju po sudovima da dokazuju da stanovi koje su dobili od kluba zaista pripadaju njima.
U Mogrenu su, naime, imali praksu da, osim ugovorima, igrače primamljuju stanovima u Budvi, koji su tada još bili u izgradnji.
Skoro deceniju kasnije, nekoliko igrača suočava se sa pozivima suda da stanovi, u koje su se uveliko uselili, zapravo ne pripadaju njima, već firmama koje su gradile zgrade, a kojima je Opština Budva, očigledno, ostala dužna, ili nije plaćala ništa...
Suma od 200 hiljada eura, koju je po podacima Sindikata profesionalnih fudbalera Crne Gore Mogren ostao dužan igračima, vjerovatno je puno veća.
Vijesti
Danas se navršava tačno decenija od prve Mogrenove titule prvaka Crne Gore.
Tog 30. maja 2009. Budvani su u meču posljednjeg kola savladali Jedinstvo u Bijelom Polju 2:1 i sačuvali razliku u odnosu na drugoplasiranu Budućnost.
Slavlje je moglo da počne - fudbaleri u žutim dresovima postali su treći crnogorski šampioni u trećoj sezoni po sticanju nezavisnosti, nakon Zete 2007. i Budućnosti 2008.
Ovih dana navršava se i 11 godina otkada je Mogren, 2008, osvojio Kup, prvi trofej u samostalnoj Crnoj Gori - tada je i zvanično krenulo strvaranje ekipe koju su mediji tada prozivali prvim crnogorskim fudbalskim “drim timom”.
Mogren je dominirao nekoliko sezona, 2010. postao je prvi domaći tim sa dvije titule, prvi sa tri osvojena trofeja.
U martu ove godine, dakle prije tri mjeseca, navršile su se i dvije godine otkada Mogren, formnalno-pravno - ne postoji.
Klub koji je osnovan davne 1920. koji je kroz skoro vijek postojanja preživljavao i momente velike krize, dizao se i padao, ali uprkos svemu - opstajao (od 1984. do 1990. funkcionisao je pod imenom OFK Budva), koji je igrao i Prvu ligu SR Jugoslavije, 2017. je nestao sa fudbalske mape.
Naredne godine Mogren je trebalo da proslavi 100 godina postojanja. Kakav je to trebalo da bude jubilej - zapuštena livada na Lugovima, sa neriješenim imovinsko-pravnim odnosima, simbolično, označava mjesto gdje je nekada postojao klub.
OD VRHA DO DNA ZA NEKOLIKO GODINA - KAKO JE SVE POČELO?
Put ka Mogrenovom gašenju isprepletan je sa putem ka vrhu. Zapravo - bila je to ista “magistrala”.
Ogroman novac su klupski čelnici, na čelu sa tadašnjim šefom budvanskog DPS-a Borom Lazovićem, predsjednikom Mogrena, počeli da ulažu negdje tokom ljeta 2007. godine. Sve se poklopilo sa velikim finansijskim bumom, koji je posebno zatalasao metropolu crnogorskog turizima.
Bilo je novca za sve, pa i za fudbal, iako se Budva tih godina, kada je u pitanju sport, prepoznavala uglavnom kao odbojkaški centar.
Ono što je, međutim, prosto zapanjujuće, bila je činjenica da su Budvani, za domaće prilike ogromna finansijska sredstva, ulagali isključivo u dovođenje fudbalera, a ne u klupsku infrastrukturu i sistemski razvoj kluba.
- Prvo stvaramo tim, pa onda klub - poručivali su tada iz Budve, objašnjavajući zašto su krenuli obrnutim smjerom.
A bio je to - put u sunovrat.
Skoro sve što je vrijedjelo na domaćoj sceni preselilo se u Budvu - i to u dva “talasa”. Drugi, još veći, zapljusnuo je Lugove ljeta 2010. kada su osim domaćih fudbalera koji su uveliko nosili dres crnogorske reprezentacije (Radoslav Batak, Nikola Vujović, Luka Pejović, Petar Grbić, Marko Ćetković, Draško Božović...), za Budvane potpisali i neki, tada izuzetno skupi igrači sa strane, poput Predraga Ranđelovića.
Osvajanje dvije titule i jednog trofeja u Kupu, nekoliko izlazaka na internacionalnu scenu (pamte se dva teška poraza od Kopenhagena ljeta 2009, po 6:0), kao da su zadovoljili čelnike budvanske opštine, tada očigledno oduševljene pobjedama na lokalnom nivou.
Bile su to, naime, za sportsku (i nesportku) javnost vrlo zanimljive godine rivalstva budvanskog i podgoričkog DPS-a, što se prenosilo na teren kroz rivalitet Mogrena i Budućnost.
Ali, nije to predugo trajalo, balon je brzo izdušio.
Stavke, za naše prilike vrlo jakih ugovora koje je potpisala sa fudbalerima i trenerima, uprava Mogrena je sve teže ispunjavala, a predmeti su se gomilali pred arbitražnim sudom FSCG.
U sezoni 2011/12. Budvani su bili 4. na tabeli - tonuli su sve niže, tavorili, ali su istovremeno i ponešto i stvarali - Luka Đorđević i Marko Bakić ostvarili su transfere u inostranstvo. Ni milionski iznosi, koje je klub zaradio njihovom prodajom, makar po podacima Transfermarkta (uključujući i prodaju Petra Grbića Olimpijakosu), nisu bili dovoljni, ili nisu upotrijebljeni, da se saniraju minusi.
Ljeta 2015. Mogren je, konačno, ispao iz elite, porazom u doigravanju od Dečića.
Budvani nisu ni nastupali u Drugoj ligi - takmičarska komisija FSCG ih je isključila zbog nepoštovanja odluka Arbitražnog suda.
MOGREN NESTAO SA SCENE I OSTAVIO PUSTOŠ
Formalno-pravno budvanski klub je prestao da postoji u martu 2017, ali je iza sebe ostavio pravu pustoš.
Godinu prije zvaničnog gašenja, čelnici Sindikata profesionalnih fudbalera Crne Gore saopštili su frapantne podatke o šteti koja je nastala.
- Problemi su toliko kompleksni da će posla imati i redovni, a ne samo fudbalski sudovi - navedeno je tada.
Advokat SPFCG Aleksandar Kovačević kazao je budvanski klub ostao dužan nekadašnjim fudbalerima preko 200 hiljada eura.
- Iako su svi dobili presude pred Arbitražnim sudom FSCG, ne mogu da naplate svoja potraživanja. Izgledalo mi je nevjerovatno, ali istina je - ne zna se ko je osnivač Mogrena. To ne može da se utvrdi - kazao je Kovačević.
SPFCG je u ime oštećenih fudbalera tužio državu Crnu Goru, ali šteta još nije naplaćena.
- Država odgovara ako neki njen organ ne poštujući Zakon nanese nekome štetu. Da je Mogren imao osnivača, osnivač bi odgovarao za obaveze koje je stvorio klub. Ali, s obzirom na to da nema osnivača, nema ko da odgovara, ali onda mora da odgovara država, koja je dozvolila da takav klub bude registrovan i da se na osnovu takve dokumentacije takmiči - rekao je tada Kovačević.
Boro Lazović je decenijama bio “alfa i omega” Mogrena, maltene sve u klubu - trener, direktor, predsjednik, finansijer kluba.
Dok je stvarao “veliki Mogren” Lazović je bio i potpredsjednik FSCG. On je na kraju i ugasio svjetlo...
Igrači dobijali stanove od kluba, sad se javljaju drugi vlasnici
I punih deset godina nakon što su nastupali za Mogren, pojedini bivši fudbaleri budvanskog tima moraju po sudovima da dokazuju da stanovi koje su dobili od kluba zaista pripadaju njima.
U Mogrenu su, naime, imali praksu da, osim ugovorima, igrače primamljuju stanovima u Budvi, koji su tada još bili u izgradnji.
Skoro deceniju kasnije, nekoliko igrača suočava se sa pozivima suda da stanovi, u koje su se uveliko uselili, zapravo ne pripadaju njima, već firmama koje su gradile zgrade, a kojima je Opština Budva, očigledno, ostala dužna, ili nije plaćala ništa...
Suma od 200 hiljada eura, koju je po podacima Sindikata profesionalnih fudbalera Crne Gore Mogren ostao dužan igračima, vjerovatno je puno veća.
Vijesti
